Hiking in Huaraz: ultieme wandelgids met routes, kosten en tips (2025)
- Oscar & Marjolein

- 31 okt
- 8 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 19 nov
Huaraz, het bergmekka van Peru, is dé uitvalsbasis voor wie droomt van diepblauwe meren, besneeuwde toppen en ruige gletsjers. Wij bleven hier twaalf dagen. Niet alleen om ons goed te acclimatiseren, maar vooral omdat de regio zóveel te bieden heeft dat je nooit klaar bent met ontdekken. In deze blog delen we onze vier favoriete dagtochten, plus praktische tips voor verblijf, vervoer en eten in Huaraz.

Over Huaraz
Na ons verblijf in de kustplaats Huanchaco (zie blog: Huanchaco: dé surfspot van Peru met een eeuwenoude traditie) namen we de nachtbus naar Huaraz. Dit was een verrassend soepele rit van zo’n acht uur met Movilbus. Je kunt overigens ook vliegen: het vliegveld Anta ligt op zo’n 40 minuten rijden van het centrum.
Aangekomen in Huaraz moesten we eerlijk gezegd even wennen. We hadden een rustig bergdorp in gedachten, maar Huaraz is groot, levendig, druk en chaotisch. Toch groeide de stad al snel op ons. In totaal verbleven we er twaalf dagen en in die tijd leerden we Huaraz kennen als een veilige stad met warme en gastvrije inwoners. We kwamen voor de bergen, maar het voelde uiteindelijk heerlijk om ’s avonds weer “thuis” te komen in de stad.
Waar verblijven in Huaraz?
Wij hebben een enorm fijn verblijf gehad bij Akilpo Home. Deze accommodatie wordt gerund door twee broers en een klein team. Met speciale dank aan Luis en Leonardo. Zij hebben Akilpo écht als een “home” laten voelen. Ze dachten mee over onze dagtochten, tipten goede restaurants en stonden altijd klaar voor een praatje.
Naast dat Akilpo Home een hotel is, organiseren ze ook tours zoals de Santa Cruz-trek en dagtochten naar bijvoorbeeld Laguna 69 en Laguna Parón. De prijzen liggen wat hoger dan gemiddeld in Huaraz, maar wij weten inmiddels uit ervaring dat de kwaliteit en service het verschil maken.
Waar eten in Huaraz?
Peru staat bekend om zijn geweldige keuken, en ook in Huaraz kun je goed eten. Onze favoriete plekken:
Inka Frut – traditionele Peruaanse gerechten in een modern jasje. Mooie borden, goede combinaties van smaken.
Charlie’s Pizza & Pasta’s – hier kwamen we twee keer terug: een keer voor een pizza uit de houtoven en een keer, na de Santa Cruz-trek, voor een lasagne. Beide keren spot on.
Café de la Campesina – gezellig ingericht koffietentje met goede koffie én taartjes. Oscar bestelde de orange coffee en was fan.
Café Andino – fijne plek voor een cappuccino en, rond lunchtijd, fantastische broodjes. De smaken waren verrassend goed.
El Rinconcito Minero - leuk restaurant voor okale gerechten. Probeer hier zeker de forel, je kiest zelf de bereidingswijze en het resultaat is altijd heerlijk.
El Fogon - dit restaurant staat bekend om de llunca soep, een rijke kippensoep die goed vult vanwege de toevoeging van tarwe.
En dan nu: de bergen! Hieronder vind je onze vier dagtochten rondom Huaraz.
Dagtrip 1: Laguna Wilcacocha
Maximale hoogte: 3.725 m
Afstand: 6,6 km
Hoogtemeters: +711 m
De perfecte hike voor de eerste dagen in Huaraz. Het is één van de weinige wandelingen die níet boven de 4.000 meter uitkomt: ideaal om te acclimatiseren. Het startpunt ligt net buiten het centrum waardoor je weinig reistijd hebt.
Met collectivo E of 10 kom je normaal gesproken bij het beginpunt. Deze collectivo's starten bij de Mercado Central de Huaraz. Bij het instappen kan je aangeven dat je naar Laguna Wilcacocha gaat. De kosten voor dit ritje van zo'n 20 minuten zijn 2 soles (€0,50). Wij stapten op vanaf de hoofdweg bij Akilpo Home aangezien de collectivo's hier langs rijden.
Bij ons was de weg halverwege opengebroken. Na wat wachten besloten we gewoon te gaan lopen, omdat niemand wist hoe lang het zou duren voordat de weg weer open zou gaan.
Na twee kilometer te voet bereikten we het officiële startpunt (normaal gezien wordt je hier afgezet met de collectivo) en begon de klim . Niet technisch, maar wél pittig. Vooral omdat je lichaam moet wennen aan de hoogte. Langzaam lopen helpt echt: stap voor stap.
De route wordt beloond met bijna non-stop panorama’s op de besneeuwde toppen van de Cordillera Blanca. Je wandelt door kleine bergdorpjes en langs boerderijen. Wat wij wel jammer vonden tijdens deze wandeling is dat er onderweg een hoop afval ligt wat afleidt van de mooie natuur.
Boven zie je Laguna Wilcacocha liggen: een rustig bergmeer met groene heuvels, grazende dieren en absolute stilte. Door om het meer heen te lopen kom je uit bij een uitzichtpunt. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de vallei. Het meer is een idyllische plek en de omgeving ervan maakte voor ons de wandeling de moeite waard.
Dagtrip 2: Laguna Churup
Maximale hoogte: 4.522 m
Afstand: 6,5 km
Hoogtemeters: +738 m
Onze tweede acclimatisatie ging naar Laguna Churup. Dit meer ligt op 4.450 meter hoogte. Het hoogste punt is het viewpoint met 4.522 meter. Een pittige dag dus.
We namen ook deze keer weer een collectivo. Voor deze bestemming (‘Pitec’ in Nationaal park Huascaran) betaal je van tevoren een vaste prijs (20 Soles per persoon voor een retourrit). De collectivo's vertrekken elke dag vanaf hier rond 08:00. De collectivo brengt en haalt je weer op bij het startpunt van de wandelroute. Je spreekt, voordat je gaat lopen, met de chauffeur af hoelaat je weer opgehaald wilt worden. De rit zelf is ongeveer 50 minuten over een goed aangelegde weg.
Omdat je al op een aardige hoogte begjnt (rond de 3.700 meter) zijn de uitzichten vanaf de start van de route al indrukwekkend. Aan de ene kant kijk je uit op de stad Huaraz, aan de andere kant op een vallei met hoge besneeuwde toppen. De bergen in deze omgeving komen boven de 6.000 meter uit. Na een stukje lopen kom je langs de entree van het park waar je 30 soles entree per persoon moet betalen.
Halverwege naar boven splitst de route op: je kunt een ‘makkelijke’ weg nemen, of een route waar je stukken voor moet klimmen over de rotsen met kabels. Wij kozen voor het laatste, omdat het deze dag goed weer was en we dan de andere route naar beneden konden nemen. Het klimmen zelf ging goed, maar door het snelle stijgen kregen we wel wat last van hoogteziekte: hoofdpijn en misselijk. We besloten even goed te rusten: wat paracetamol te nemen en voldoende water drinken. Na een tijdje ging het weer beter en konden we verder gaan.
Na nog wat pittige stukjes klimmen zagen we eindelijk onze bestemming: het heldere, turquoise blauwe meer ‘Churup’. Ontzettend mooi, en ook bizar om zo’n meer op deze hoogte te zien. Hier vonden we een fijn plekje om te lunchen en bij te komen van de klim.
Hierna wacht je nog een laatste 100 meter klimmen naar het uitzichtpunt. Die meters vielen ons zwaar. Maar met een aantal keer stoppen om op adem te komen konden we van het uitzicht genieten, om daarna aan de tocht naar beneden te beginnen. Dit ging ons een stuk makkelijker af, en met iedere 100 meter dalen voelden we de druk op ons hoofd verlichten en kregen we weer meer energie.
Beneden stond de collectivo ons op te wachten om weer terug naar Huaraz te gaan.
Dagtrip 3: Rurec gletsjer
Maximale hoogte: 4.777 m
Afstand: 18,3 km
Hoogtemeters: +763 m
Onze favoriete tocht rondom Huaraz is die naar de Rurec gletsjer. Dit is een van de minder bekende, maar indrukwekkend mooie gletsjers in de Cordillera Blanca. Een plek waar je nog echt het gevoel hebt alleen in de natuur te zijn. Voor de trektocht naar de gletsjer is een gids noodzakelijk. Er loopt namelijk geen duidelijk pad naartoe, dus je hebt iemand nodig die de weg weet. Wij boekten onze gids via het hotel waar we verblijven: Akilpo Huaraz. Dit is ons ontzettend goed bevallen! Akilpo is overigens ook één van de weinigen organisaties die deze hike aanbiedt. Zij regelen de taxi, de gids en optioneel ook ontbijt en lunch. Wij kozen voor een eigen ontbijt en lunch en betaalden dus alleen voor de gids en de taxi, in totaal 400 soles.
Na een taxi-rit van ongeveer 1,5 uur via een hobbelige zandweg kom je aan bij de ingang van het Nationaal park Huascarán. Afhankelijk van het seizoen betaal je hier entreekosten. Aangezien wij in het laagseizoen waren was er niemand bij de ingang waardoor we geen entreekosten hoefden te betalen. Terwijl de zon nog achter de bergtoppen zat begonnen we de tocht. Onze taxi-chauffeur bleef achter in de auto en bleef de hele dag op ons wachten.
De eerste sectie bestaat uit een wandeling van 7 kilometer door de Rajucolta vallei heen. Dit is een relatief makkelijk stuk, waar je geleidelijk aan 250 meter stijgt. Richting het einde van deze eerste sectie kwam de zon boven de pieken uit, en werd het al snel warm.
De tweede sectie is een steile klim de berg op, waar geen pad te zien is. Onderweg heb je prachtige uitzichten op het Rajucolta-meer en de watervallen.
De laatste sectie bestaat alleen maar uit rotsen. Dit is een leuk stuk, omdat je lekker op handen en voeten naar boven klimt. Wat het wel zwaar maakt, is de hoogte. Inmiddels zit je bijna op 4.800 meter hoogte. Maar wat een beloning als je bovenaan komt: een prachtige ‘glacier forest’ met heldere blauwe kleuren en ruige toppen. Je kan ze zelfs aanraken, zo dichtbij kom je. Helaas zie je ook de effecten van de klimaatverandering: de gletsjer smolt onder de warme zon, en we hebben een stuk of vier lawines gehoord en gezien.
Bovenop hadden we lunch met prachtig uitzicht. Voor ons stond de Huantsán berg: een piek van 6,395 meter hoog. Daarna begint de afdaling. Dit was een andere route terug dan op de heenweg, omdat dit te steil naar beneden is. Je volgt een zig-zag ‘pad’ naar beneden. Ik zet het tussen aanhalingstekens, want ook hier is geen pad te bekennen.
Einde van de middag kwamen we terug bij de taxi. Na een ‘bumpy ride’ (de wegen zijn hier niet geasfalteerd) terug naar Huaraz.
Dagtrip 4: Laguna Llaca
Maximale hoogte: 4.474 meter
Dit schijnt een ontzettend mooi meer te zijn. Bij ons was er alleen op dat moment een sneeuwstorm, waardoor we (bijna) niks van het meer en de omgeving hebben gezien.
Wat we je wél kunnen vertellen is hoe je er komt. Vanaf Huaraz is het ongeveer 1,5 uur rijden over een hobbelige niet geasfalteerde weg. Ons werd aangeraden om een taxi te nemen (220 soles). De taxichauffeur wacht je op en brengt je weer terug naar Huaraz. Wij namen pas rond 11:00 de taxi en omdat het park om 15.00 uur sluit besloten wij om helemaal door te rijden tot aan een refuge, vlakbij het meer. Je betaalt hier 30 soles per persoon om het park te bezoeken. Vanaf hier is het nog maar 10 minuten lopen naar het meer. Wij waren blij dat we er geen lange wandeling op hadden zitten, omdat we dus niks zagen. Maar op een mooie dag kun je de taxi chauffeur vragen je lager af te zetten, zodat je een mooie wandeling door de vallei richting het meer kunt maken.
Dagtrips die we niet gedaan hebben
Er is zóveel moois rondom Huaraz dat je keuzes moet maken. Dit bleef op ons lijstje staan voor een volgende keer:
Laguna 69 (Panoramaroute) – stevige hike naar een felblauw meer op ~4.600 m hoogte. Totale rit van 6-7 uur met de bus, heen en terug.
Laguna Parón – grootste meer van de Cordillera Blanca, bekend om het turquoise water; relaxte excursie. Totale rit van 6-7 uur met de bus, heen en terug. Korte wandeling.
Laguna 513 – minder bekende route met twee meren en uitzicht op de Hualcán-gletsjer.
Tot slot
Na twaalf dagen Huaraz kunnen we maar één ding zeggen: deze regio is een paradijs voor wandelliefhebbers. Of je nu voor één dagtrip komt of net als wij langer blijft: Huaraz verdient het om in elke Peru-reis te staan.
Ga jij binnenkort naar Huaraz of heb je vragen over één van deze hikes? Laat gerust een reactie achter. We helpen je graag.
En heb je onze andere blogs over Peru al gezien? Vanuit Huaraz reizen we verder naar Cusco, Machu Picchu en de Colca Canyon (blogs coming soon).


































































































Opmerkingen